Maaike Goris is geselecteerd als de eerste ontvanger van een Belgisch PhD Fellowship gericht op onderzoek naar Parkinson. De FWO-DPC doctoraatsbeurs is bedoeld om meer onderzoekers die aan het begin van hun carrière staan aan te moedigen zich te interesseren voor de ziekte van Parkinson om zo de wetenschappelijke activiteit rond deze snel groeiende neurodegeneratieve aandoening te vergroten. 

Het doctoraatsbeurs, dat in 2023 gelanceerd werd door de Demoucelle Parkinson Charity in samenwerking met het Fonds Wetenschappelijk Onderzoek – Vlaanderen (FWO), begon met het uitnodigen van onderzoekers aan Vlaamse universiteiten om zich kandidaat te stellen. Het zal worden uitgebreid met onderzoekers aan Franstalige universiteiten.

 ————-

Kan je je voorstellen??

Hallo, ik ben Maaike Goris. Ik ben 24 jaar oud en ik woon in Leuven. In 2022 voltooide ik mijn studies Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie met een specialisatie in Neurologische Revalidatie aan de KU Leuven. Momenteel werk ik als doctoraatsstudent binnen de Parkinson Rehabilitation Research Group (www.PRO-Labo.be) onder supervisie van Prof. Moran Gilat aan de KU Leuven.


Ik ben een gemotiveerd en enthousiast persoon die graag tijd doorbrengt met vrienden en familie, gaat lopen, nieuwe dingen ontdekt en reist. Naast mijn onderzoeksinteresses ben ik er trots op lid te zijn van het nationale synchroonschaatsteam ‘Team Ice United’. Samen met het team trainen we 10 uur per week om ons voor te bereiden op de komende internationale wedstrijden, wat een onvergetelijke ervaring is.

Kan je je promotieonderzoek beschrijven ?

Freezing of Gait (FOG) is een zeer invaliderend symptoom van de ziekte van Parkinson (PD) waarbij patiënten plotseling het vermogen verliezen om een stap te zetten tijdens het lopen of draaien, vaak uitgedrukt door patiënten alsof hun voeten plotseling en onbedoeld aan de vloer vastgeplakt raken. Zorgwekkend genoeg is FOG de belangrijkste oorzaak van vallen bij mensen met PD. De huidige medische behandeling is ontoereikend om FOG te verlichten, dus er is grote behoefte aan betere behandelingen.

Een belangrijk knelpunt voor de ontwikkeling van behandelingen is ons onvermogen om FOG op een nauwkeurige, snelle en goedkope manier te meten, gezien de episodische en heterogene aard ervan. De meeste FOG treedt namelijk op bij patiënten thuis, terwijl de klinische gouden standaard vereist dat experts FOG-episodes scoren op video’s van patiënten die gestandaardiseerde looptaken uitvoeren in het laboratorium. Deze methode is duur en er zijn privacybezwaren bij het filmen van patiënten. De toekomst ligt daarom in de technologische beoordeling van FOG met behulp van draagbare sensoren bij patiënten thuis.

Met dit project wil ik de ontoereikende FOG beoordeling aanpakken door ten eerste het gebruik van Stickman animaties versus video te valideren om de privacy- en mobiliteitsproblemen bij het scoren van FOG thuis te ondervangen. Ten tweede zal ik een nieuw, op kunstmatige intelligentie gebaseerd deep-learningalgoritme valideren om FOG thuis te scoren en zal ik de responsiviteit op medicatie en de verschillende manieren waarop FOG zich kan uiten onderzoeken. Ten derde zal ik de corticale signatuur van FOG bepalen met behulp van ambulante elektro-encefalografie (EEG) die zou kunnen zorgen voor vroegtijdige detectie van FOG, zelfs seconden voordat een daadwerkelijke bevriezingsepisode optreedt. Dit zal de detectie van FOG verbeteren en de ontwikkeling van nieuwe therapieën bevorderen. 

Kan je uitleggen hoe dit project zal bijdragen aan ons begrip van de ziekte van Parkinson? 

Dit project heeft twee hoofddoelen.

  • Ten eerste, de detectie van freezing episodes nauwkeuriger en tijdsefficiënter maken. Als we een betere manier vinden om bevriezing op te sporen, kunnen we nieuwe behandelmethoden ontwikkelen.
  • Als tweede doel zal ik onderzoeken wat er in de hersenen gebeurt vlak voor en tijdens een freezing episode en hoe deze neurale kenmerken veranderen wanneer mensen uit een episode komen. Dit nieuwe inzicht zal leiden tot een beter begrip van de pathofysiologie van het bevriezen van het lopen bij PD, dat vervolgens gebruikt kan worden voor toekomstige behandelmethoden, zoals het ontwikkelen van adaptieve strategieën om patiënten te helpen het begin van bevriezingsepisodes te overwinnen, of idealiter te voorkomen. 

Waarom wil je onderzoek doen naar de ziekte van Parkinson? 

Als neurologisch fysiotherapeut is mijn drive altijd om mensen met neurologische aandoeningen te helpen hun dagelijks functioneren te behouden of te verbeteren en een goede kwaliteit van leven te hebben. Tijdens mijn klinische stages kreeg ik de kans om te werken met talloze mensen met de ziekte van Parkinson die worstelden met het vastlopen van hun looppatroon. Door getuige te zijn van hun uitdagingen ontstond een sterk verlangen om hen te helpen, vooral nadat ik had geleerd dat effectieve behandelingen voor dit veelvoorkomende en zeer invaliderende symptoom verrassend genoeg ontbreken. Bovendien realiseerde ik me dat mensen met de ziekte van Parkinson uitzonderlijk dankbaar en gemotiveerd zijn. Met hen werken was een enorm bevredigende ervaring en ik ben vastbesloten hen te helpen door mijn klinische en onderzoeksexpertise samen te voegen.

Heb je persoonlijke ervaring met Parkinsonpatiënten en welke invloed heeft dat op je gehad? 

Gelukkig ben ik een van de weinigen die vóór mijn studie niemand in mijn directe omgeving kende met de ziekte van Parkinson. Het waren de enorm vriendelijke patiënten die ik tijdens mijn stagejaren ontmoette die zo’n grote invloed op mij hadden. Toen ik zag hoe de ziekte van Parkinson zoveel mensen zo diep raakt, motiveerde dat mij om me in deze materie te verdiepen en te onderzoeken wat ik het beste kan doen om te helpen. Het afgelopen jaar, tijdens mijn onderzoek, heb ik het voorrecht gehad om nog veel meer mensen met de ziekte van Parkinson te leren kennen, die stuk voor stuk een blijvende indruk hebben achtergelaten die mijn motivatie verder heeft gevoed. Ik ben dan ook erg dankbaar dat ik dit onderzoek kan doen en mijn missie om deze patiënten te helpen kan voortzetten. 

Wat voor verschil zal het voor jou en je onderzoek maken om deze PhD Fellowship award te ontvangen?

Ik ben zeer vereerd met deze prijs. Het is een bevestiging van het harde werk dat mijn begeleidingsteam en ik de afgelopen periode hebben gestoken in het ontwerp en de uitvoering van dit project. Zonder de steun van deze beurs was het niet mogelijk geweest om het hele project in al zijn facetten af te ronden. In het bijzonder zouden 2 van de 3 werkpakketten niet zijn uitgevoerd zonder deze beurs, dus het maakt echt een verschil voor mijzelf en het werk van onze groep als geheel. Het belangrijkste is dat het mij de mogelijkheid biedt om een nauwkeurige, snelle en goedkope manier te vinden om bevriezing op te sporen, die het onderzoek naar nieuwe behandelingsmethoden zal stimuleren om mensen met PD te helpen, en dat is voor mij het enige dat telt! 

En tot slot, wat is je favoriete quote of levensadvies?

Mijn vader heeft me altijd gezegd: “Je kunt niet een hele olifant op één dag opeten, maar als je het in kleine stukjes opdeelt, kom je er uiteindelijk wel.” Dit is iets wat ik echt probeer toe te passen in mijn leven.

Als dingen moeilijk en overweldigend worden, probeer ik gewoon de grote olifant in stukjes te breken en dan kan ik stap voor stap naar mijn doel toewerken. Het is een waardevol advies van mijn vader, dat tot nu toe altijd is blijven gelden en dat ik de komende jaren zal gebruiken om dit onderzoek af te ronden.